چالشها و راهکارهای سالمندی در ایران: لزوم برنامهریزی کلان برای جمعیت سالمند
دکتر خدیجه سلطان احمدی، پزشک و متخصص سالمندی، در یک نشست مهم با حضور مربیان و پرستاران، بر لزوم برنامهریزی کلان و جامع برای مدیریت چالشهای افزایش جمعیت سالمندی در ایران تأکید کرد. وی در این جلسه با اشاره به افزایش سریع جمعیت سالمندی در ایران و جهان، گفت: «در سال ۱۳۹۴، ۱۰ درصد جمعیت ایران بالای ۶۰ سال بودند و پیشبینی میشود در سال ۱۴۰۳ یکسوم جمعیت کشور سالمند باشد.»
افزایش جمعیت سالمندی و تأثیرات آن بر جامعه ایران
دکتر سلطان احمدی به تحلیل نظرات اریکسون در خصوص سالمندی پرداخت و آن را مرحلهای دانست که افراد در آن با چالشهای روانی و جسمانی خاصی روبهرو میشوند. وی اظهار داشت: «سالمندی مرحلهای است که در آن افراد به دلیل تغییرات فیزیولوژیک، ممکن است دچار یأس و ناامیدی شوند، ولی در عین حال، تجربه فراوانی دارند.»
تعریف سالمندی: تغییرات فیزیولوژیک و روانی
دکتر سلطان احمدی در این نشست به تعریف سالمندی پرداخت و توضیح داد که سالمندی به معنای تغییرات فیزیولوژیک طبیعی، پیشرونده و غیرقابل بازگشت است که در آن قوای جسمی و روحی به طور قابل توجهی کاهش مییابد.
مشکلات افزایش جمعیت سالمندی در ایران و نیاز به راهکارهای مؤثر
این متخصص در خصوص مشکلات ناشی از افزایش جمعیت سالمندی در ایران گفت: «افزایش سالمندان باعث افزایش تجرد قطعی و کاهش ازدواجهای رسمی میشود، که این مسئله به کاهش جمعیت جوان و تغییرات اجتماعی منجر میشود.»
پیشنهادات برای بهبود وضعیت سالمندی در ایران
دکتر سلطان احمدی در پایان این جلسه، از برنامهریزان کلان کشوری خواست تا با ایجاد محیطهای مناسب و راهکارهای مؤثر برای توانمندسازی سالمندان، سطح فرهنگی جامعه را ارتقا دهند. همچنین پیشنهاد کرد که رشته تخصصی سالمندی به عنوان یک رشته تحصیلی در دانشگاههای علوم پزشکی کشور راهاندازی شود تا در آینده با کمبود متخصصان این حوزه مواجه نشویم.